Ήρθε η ώρα να σηκωθούμε από τον καναπέ.
Νομίζω έφτασε η ώρα να πάρουμε μια βαθιά ανάσα και να κάνουμε την γνώριμη κίνηση(η οποία καθόλου γνώριμη δεν μας είναι πλέον), και να σηκωθούμε από τον καναπέ. Να σηκωθούμε από το προσωρινό βόλεμα και από την συνεχόμενη ξεκούραση που πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε. Άλλωστε, η καθιστική ζωή δεν τελειώνει ποτέ. Και όχι, δεν μιλάω για σένα που δουλεύεις όλη μέρα και ψάχνεις να ξεκλέψεις δέκα λεπτά από τον χρόνο σου για να ξεκουραστείς και να χαλαρώσεις. Μιλάω για εσένα, που ψάχνεις έναν καλό λόγο για να σηκωθείς. Και εκεί ξεκινάει το μαρτύριο. Γιατί δεν βρίσκεις ούτε έναν καλό και πειστικό λόγο για να σηκωθείς: 1) -Να κάνω γυμναστική? -Μπα, είμαι πολύ πεσμένος τώρα, θα κάνω αργότερα που θα είμαι πιο ορεξάτος. 2) Να πάω μια βόλτα για περπάτημα? -Μπα, δεν έχω παρέα και δεν έχω ξαναπερπατήσει ποτέ μόνος μου άλλωστε. 3) -Να διαβάσω κανένα βιβλίο? -Μπα, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ εύκολα. Ας χαζέψω για λίγο στο instagram, ας δω ένα επεισόδιο netflix, και μετά θα σηκωθώ να τα κάνω όλα με τη σειρά
