Ένα κείμενο, για όσους περνούν δύσκολα.

Κάθε μέρα, μια μικρή προσπάθεια παραπάνω.

Ξυπνάς το πρωί, πλένεις τα δόντια σου, τρως γρήγορα το πρωινό σου.
Πίνεις δυο γουλιές καφέ που σου έχει φτιάξει η γυναίκα σου, την φιλάς ασυναίσθητα και τρέχεις να μπεις στο αυτοκίνητο σου για να προλάβεις την πρωινή κίνηση.

Στον δρόμο σκέφτεσαι πως θα προλάβεις να βγάλεις εις πέρας όλες τις υποχρεώσεις της ημέρας. Πώς θα αντέξεις την αρνητικότητα και την ένταση των συναδέλφων σου. Πώς θα αποφύγεις αυτή την αφόρητη πίεση.

Ξεκινάς να δουλεύεις και το κεφάλι σου πονάει ήδη. Κάνεις υπομονή και βγάζεις όμως όλη τη δουλειά στον χρόνο της, παρόλο που σε έχει φθείρει σωματικά και ψυχολογικά. Απο ένα σημείο και μετά όλο αυτό το θεωρείς φυσιολογικό. Και εκεί ξεκινά το μεγαλύτερο πρόβλημα.

Αρχίζεις να πιστεύεις ότι δεν υπάρχει λύση σε όλο αυτό. Κλείνεσαι στον εαυτό σου και χάνεις την διάθεση σου για κάθε τι από αυτά που σε έκαναν χαρούμενο και σου έδιναν ζωή.
Χάνεις την ελπίδα σου για την ίδια την ζωή.

Αλλά σε παρακαλώ! Μην ακούς το μυαλό σου εκείνη τη στιγμή. Σου λέει ψέματα.
Σε δοκιμάζει για να δει αν θα τα παρατήσεις.
Μην δίνεις σημασία και συνέχισε να προσπαθείς.
Μόνο που τώρα θα πρέπει να αλλάξεις το πλάνο δράσης.
Γιατί αυτό αποδείχτηκε ότι δεν δούλευε σωστά.

Γυρνάς στο σπίτι σου αργά το απόγευμα χωρίς καμία διάθεση να σταθείς δίπλα στα παιδιά σου και την γυναίκα σου.
Το μόνο που θέλεις είναι να ανοίξει μια τρύπα και να σε καταπιεί.
Να σε αφήσουν όλοι ήσυχο.

Και δυστυχώς, μόνο όταν σε αφήσουν όλοι καταλαβαίνεις πόσο λάθος ήσουν.
Πόσο δεν προσπάθησες να αλλάξεις αυτό που συνέβαινε στο μυαλό σου πιστεύοντας ότι είσαι ανίκανος να το αλλάξεις.

Εκεί έρχεται ξανά η ζωή και σου δίνει μια δεύτερη ευκαιρία. 
Μια δεύτερη ευκαιρία να αλλάξεις τα πάντα και να ζήσεις ευτυχισμένος παρά τις δυσκολίες και το βαρύ σου πρόγραμμα.
Αν είσαι τυχερός, και σου δώσει και η γυναίκα σου μια δεύτερη ευκαιρία, τότε συνεχίζεις να απολαμβάνεις όπως πρέπει έναν γάμο που ποτέ δεν εκτίμησες και ποτέ δεν απόλαυσες πραγματικά.
Όχι γιατί δεν ήθελες, αλλά γιατί δεν άφησες τον εαυτό σου ελεύθερο να το κάνει.

Άρα λοιπόν, από εδώ και πέρα έχεις μόνο μια επιλογή.
Να είσαι καλύτερος σε ότι κάνεις κάθε μέρα και να κάνεις και τους γύρω σου καλύτερους με το παράδειγμα σου. 
Να προσπαθείς να βελτιώνεις ότι βελτιώνεται.
Και να προσπαθείς να αποδέχεσαι ότι δεν είναι στο χέρι σου ότι δεν μπορεί να αλλάξει.

Σήκω λοιπόν από σήμερα κιόλας και νιώσε ευγνώμων για όσα έχεις.
Αλλά ταυτόχρονα, πάλεψε σκληρά για όσα θέλεις να κατακτήσεις.
Μην αφήσεις την προσωρινή σου δυστυχία να σε παραλύσει.
Δεν είσαι μόνος.

Σωτηρίου Λευτέρης.